Agustina Woodgate با استفاده از موی انسان 3000 آجر طراحی کرده و این بناهای زیبا را طراحی کرده است.
برای مشاهده عکس ها به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب ...به تازگی یک زوج جوان ماجراجو، به نام های کاسیو لوپز و همسرش الساندرا در پارک ملی ماسایی مارا در کنیا توانسته اند از نوع خاصی غورباقه تصویری تهیه کنند که بی اندازه به مرد عنکبوتی یا همان اسپایدرمن افسانه ای شباهت دارد.
این زن و شوهر که هر دو در سائوپائولو برزیل به حرفه عکاسی مشغولند، در ادامه گفتند: ابتدا باور کردنش برای خودمان هم غیرممکن بود که یک جاندار واقعی به این اندازه به شخصیت افسانه ای فیلم های تخیلی شبیه باشد.
همچنین متخصصین جانورشناسی پارک ملی کنیا، هنوز بر سر مارمولک یا غورباقه بودن این حیوان عجیب اختلاف نظر دارند.
تصویری بی نظیر را از این مامولک یا شاید غورباقه عجیب در ادامه می بینید:
خوشه ستارهای سینگوس OB2 در این تصویر بر اساس رصدهای رصدخانه اشعه ایکس چاندارای ناسا شامل بیش از هزار ستاره جوان است.
چاندرا بیش از 1700 منبع گسیلهای اشعه ایکس در این خوشه ستارهای مشاهده کرده است که تصور میشود 1450 آنها ستارههای نوزاد باشند.
در این تصویر گسیلهای اشعه ایکس به رنگ آبی دیده میشوند. رنگ قرمز در این تصویر از دادههای پرتوهای مادون قرمزی است که تلسکوپ اسپیتزر گردآوری کرده است، و ابرهای نارنجی دادههای نور مرئی هستند از تلسکوپ ایزاک نیوتن هستند.
LiveScience
هنگامی که افراد شتابزده تصمیممیگیرند، اشتباهات
بیشتری میکنند؛ اکنون یک بررسی جدید نشان میدهد که چرا اینگونه است:
سلولهای مغزی به اطلاعات جدید، حتی اطلاعات نادرست، بیش از حد حساس
میشوند، و در نتیجه احتمال نتیجهگیریهای اشتباه بیشتر میشود.
به گزارش لایو ساینس ریچارد هایتز، متخصص علوم اعصاب در دانشگاه وندربیلت آمریکا، که در این بررسی شرکت داشت، میگوید: "هنگامی که ما سعی میکنیم کارها را بیش از حد سریع انجام دهیم، احتمال بروز اشتباهات بیشتر میشود، و بعد هنگامی که سرعت انجام کار را کم میکنیم، دقتمان بیشتر میشود. مغز شما هنگامی که در موقعیتی قرار میگیرد که در آن مجبورید تصمیمهای سریع بگیرید، چیزها را به طور متفاوتی میبیند."
این یافتهها که جزئیات آن در شماره اخیر جورنال "نورون" منتشر شده است، ممکن است به درک علت تصمیمگیریهای اشتباه بوسیله افرادی دچار اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روانی کمک کند.
هایتز و همکارانش برای توضیح این پدیده دو میمون ماکاک را تعلیم دادند تا یک بازی را انجام دادند که در آن این دو مجبور بودند حرف L را در مجموع بزرگی از حرفهای T و بالعکس روی یک صفحه نمایش تشخیص دهند.
پیش از هر بار بازی، با حلقه رنگی چشمکزن روی صفحه نمایش به ماکاکها فهمانده میشد که خاطر دقت پاداش خواهند گرفت یا سرعت.
در آزمون سرعت، در صورتی که میمونها حرف درست را به سرعت پیدا میکردند، به آنها آب میوهای خوشطعم داده میشد. در آزمون دقت، بدون توجه به اینکه چقدر طول میکشد که میمونها حرف درست را انتخاب کنند، به آنها آب میوه داده میشد، اما اگر اشتباه میکردند، برای مدتی باید از بازی خارج میشدند.
پژوهشگران سپس فعالیت سلولهای عصبی (نورونها) در ناحیهای از مغز را که مسئول استدلالهای پیچیده است، یعنی قشر پیشپیشانی مخ، ثبت کردند.
هنگامی که میمونها میدانستند که آزمون بعدی، آزمایش سرعت است، فعالیت الکتریکی نورونها حتی پیش از شروع آزمایش افزایش مییافت، مانند ماشینهایی که دور موتورشان را پیش از شروع مسابقه بالا میبرند.
این پژوهشگران دریافتند که در هنگام انجام آزمونهای سرعت، نورونهای مسئول پردازش اطلاعات بینایی هنگامی که به میمونها فهمانده میشد حرف درست را انتخاب کردهاند، به شدت بیشتری فعال میشوند. به گفته هایتز این نورونها حساستر میشدند، گویی هنگام گرفتن تصمیمهای سریع، اشیای روی صفحه نمایش برای مغز واقعا درخشانتر به نظر میرسند.
این حساسیت بالاتر ممکن است خوب به نظر برسد، اما به گفته هایتز" از آنجایی ادراک این اشیا تقویت شده است، ممکن است شما بیش از حد اهمیت واقعی به آنها واکنش نشان دهید، و به عبارت دیگر حتی پاسخهای اشتباه ممکن است به صورت پاسخهای درست دیده شوند."