مرکز راه شیری با 84 میلیون ستاره

یک گروه بین المللی از ستاره شناسان با استفاده از یک تصویر 9 گیگاپیکسلی از تلسکوپ ˈویستاˈ مشخص کردند که بیش از 84 میلیون ستاره در بخش‌های مرکزی راه شیری قرار دارد

به گزارش ایرنا، ستاره شناسان می‌گویند: تعداد ستارگان ذکر شده 10 برابر بیشتر از تعداد ستارگانی است که در مطالعات قبلی تصور می‌شد و این پیشرفت بزرگی برای درک کهکشان ماست.

این تصویر به بینندگان یک دیدگاه باور نکردنی از بخش مرکزی کهکشان ما ارائه می‌دهد.

محققان می‌گویند: این قسمت آنقدر بزرگ است که اگر قرار باشد به وضوح یک کتاب معمولی چاپ شود طول آن برابر نه و عرض آن معادل هفت متر خواهد بود.

با مشاهده جزئیات هزاران ستاره‌ای که در اطراف مرکز راه شیری قرار دارند می‌توانیم اطلاعات بیشتری درباره تشکیل و تحول کهکشان و به طور کلی کهکشان‌های مارپیچی به دست آوریم.

به گفته سایتو، بیشتر کهکشان‌های مارپیچی از جمله کهکشان راه شیری ما تمرکز زیادی بر روی ستاره‌های قدیمی اطراف این مرکز دارند که ستاره شناسان به آن برآمدگی می‌گویند.

این برآمدگی راه شیری یک تمرکز بزرگ مرکزی از ستارگان قدیمی است که عمدتا از نیم کره جنوبی مشاهده می‌شوند.

در برآمدگی راه شیری می‌توان ستاره‌های بسیار کم رنگ را مشاهده کرد که به ستاره شناسان اجازه می‌دهد جمعیت ستاره‌ای را بر اساس سن و ترکیبات ستاره‌ای جدا کنند.

با این وجود، این برآمدگی در مرکز بشقاب ستاره‌ای راه شیری قرار دارد جایی که بیشتر ستارگان، گاز و گرد و غبار کهکشان ما در آنجا متمرکز شده است.

رصد برآمدگی راه شیری بسیار دشوار است زیرا با گرد و غبار پوشیده شده است.

یک نتیجه جالب که در این اطلاعات جدید مشخص شده شمار زیاد ستاره‌های کوتوله قرمز است که در اطراف آنها می‌توان به اکتشافات سیارات کوچک پرداخت.

منبع : همشهری آنلاین

نادرترین توفان بر روی زحل

سازمان فضایی ناسا اعلام کرد فضاپیمای کاسینی توفان عظیم نادری را بر روی زحل مشاهده کرده اس.

به گزارش مهر، این فضاپیما با استفاده از تجهیزات فروسرخ از وقوع یک توفان قدرتمند مطلع شد که توانسته دمای استراتوسفر سیاره زحل را 150 درجه فارنهایت بیش از حد معمول افزایش دهد.

برژیت هسمن محقق مرکز پرواز فضایی گادارد ناسا گفت: این افزایش دما بسیار زیاد و تقریبا غیر قابل باور است به ویژه در این بخش از اتسمفر زحل که معمولا بسیار با ثبات است. برای درک تغییر دما به همین مقیاس بر روی زمین، باید از سردترین منطقه زمستانی آلاسکا به گرم‌ترین منطقه تابستانی در بیابان موجاو در جنوب شرقی کالیفرنیا بروید.

کاسینی این توفان را نخستین بار در پنجم دسامبر 2010 در نیمکره شمال زحل رصد کرد، این توفان آن قدر افزایش یافت که اگر چنین توفانی بر روی زمین روی دهد می‌تواند بخش عمده آمریکای شمالی را از شمال به جنوب کشانده و بخش‌های روی کره زمین را بارها جابه جا کند.

این نخستین توفانی است که می‌توان آن را با طول موج‌های فروسرخ گرمایی مشاهده کرد.

این شیوه به دانشمندان کمک کرد دمای اتمسفر زحل را اندازه گیری کرده و این پدیده را که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست رصد کنند.

منبع : همشهری آنلاین

وقتی ستاره‌ای تحت تأثیر جاذبه یک سیاهچاله قرار می‌گیرد

ستاره‌ای که تحت تأثیر جاذبه یک سیاهچاله قرار دارد، پیش‌تر از اینکه سیاهچاله تشکیل شود (یعنی وقتی سیاهچاله ستاره‌ای زنده و نورافشان بوده) یا بهتر است بگوییم از قدیم در کنار او بوده و با هم منظومه‌ای تشکیل داده بودند. اگر عمر ستاره‌ای سرآید و به اندازه کافی سنگین باشد، می‌تواند به سیاهچاله تبدیل شود. در این وضعیت منظومه دو ستاره‌ای تبدیل به منظومه‌ای ستاره-سیاهچاله می‌شود. اگر فاصله این دو ستاره از یکدیگر زیاد باشد، برای ستاره دوم فرق چندانی نخواهد کرد چه بلایی سر دوست قدیمی‌اش آمده؛ زیرا گرانش سیاهچاله از فاصله دور تفاوتی با ستاره پیشین ندارد (درنهایت ممکن است اندکی کمتر یا بیشتر باشد)؛ ولی اگر فاصله آن دو کم باشد، میزان گرانش واردشده از سیاهچاله به نقاط مختلف ستاره دیگر به شدت تفاوت خواهد داشت. به این پدیده که در نزدیکی سیاهچاله‌ها رخ می‌دهد اثر جزر و مدی می‌گویند و مقدار آن در نزدیکی سیاهچاله به قدری زیاد است که  باعث متلاشی‌شدن آن جسم می‌شود. در این حالت سیاهچاله ستاره همراهش را با ولع خواهد بلعید. اگر به سایت مجله دانستنیها مراجعه کنید، یک تصویر متحرک از بلعیده‌شدن ستاره همراه توسط سیاهچاله خواهید دید که به کمک مدل‌‌های رایانه‌ای تهیه شده است. این مدل بر اساس رفتار سیاهچاله‌ای عظیم در مرکز کهکشان راه شیری که مشغول بلعیدن ابری از گاز است، تهیه شده. انتظار می‌رود این سیاهچاله طی یک سال تمام این ابر را به درون خود بکشد و ببلعد.

منبع : مجله ی دانستنیها

تغییرات قابل ملاحظه در جو مشتری

 ستاره شناسان می‌گویند جو مشتری با تغییرات چشمگیری رو به رو شده و از سوی دیگر هدف برخورد سنگ‌های آسمانی قرار گرفته است

به گزارش مهر، آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در کالیفرنیا گزارش کرد: کمربندهای وسیعی از جو مشتری در حال تغییر رنگ هستند، نقاط داغ در حال از بین رفتن و دوباره ظاهر شدن هستند و ابرها بر بالای یک بخش از مشتری جمع می‌شوند در حالی که از روی بخش دیگری از این سیاره عظیم الجثه پراکنده می‌شوند.

گلن اورتون از محققان این آزمایشگاه می‌گوید: این تغییرات که در سیاره مشتری مشاهده می‌شود در واقع در مقیاس جهانی این سیاره است.

ما برخی از این تغییرات را پیش از این دیده بودیم اما هرگز با تجهیزات مدرن آنچه را که در این سیاره گازی شکل، روی می‌دهد ندیده بودیم.

این در حالی است که طی چند دهه اخیر تغییرات دیگری دیده نشده بود و برخی مناطق هرگز در وضعیت کنونی نبوده‌اند.

وی افزود: ما هرگز ندیده بودیم این همه اتفاق روی مشتری بیفتد و تلاش می‌کنیم دلیل این امر را بیابیم.

در حالی که اتسمفر خود مشتری توسط این تغییرات متحول شده است تعدادی جرم آسمانی نیز به این سیاره عظیم برخورد کرده است این برخوردها با تلسکوپ‌های آماتور از روی زمین قابل مشاهده بوده است.

سه مورد از چنین تاثیراتی از سال 2010 تا کنون مشاهده شده است که آخرین مورد آن در سپتامبر بود.

منبع : همشهری آنلاین

کشف زمینی در نزدیکی زمین

سیاره‌ای شبه‌زمینی در فاصله چهار سال نوری از زمین کشف شده‌است که در صورت تایید، این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به سامانه خورشیدی به شمار خواهد رفت.

دانشمندان این سیاره شبه‌زمینی را در فاصله چهار سال نوری از زمین در مدار ستاره‌ همسایه کشف کرده‌اند. با این‌همه دانشمندان اطمینان دارند که این سیاره جدید نمی‌تواند مکانی برای سکونت باشد، زیرا فاصله آن تا ستاره میزبانش 10 بار نزدیک‌تر از سیاره عطارد تا خورشید است و از این رو به خاطر حرارت دو هزار و 240 درجه‌ای که دارد هیچ موجود زنده‌ای نخواهد توانست در آن تاب بیاورد.

اما این سیاره جدید که در مدار ستاره شبه خورشیدی Alpha Centauri B در فاصله 25 تریلیون مایلی از زمین در حرکت است، می‌تواند همسان دیگری در فاصله‌ای مناسب‌تر از خود داشته باشد. به گفته دانشمندان دانشگاه ژنو مطالعات آماری نشان می‌دهند که سیاره‌های کم جرم در سامانه‌های چند‌گانه بسیار زیادند.

تا کنون دانشمندان احتمال وجود سیاره‌های عظیم در مدار این ستاره‌ با دوره‌های مداری 200 روزه یا کمتر را رد کرده‌بودند، از این رو فضای کافی برای ردیابی سیاره‌های کم جرم در منطقه قابل سکونت ستاره به وجود آمده بود. سیاره‌هایی که فاصله آنها تا ستاره‌شان برابر فاصله زمین تا خورشید است، 365 روز برای حرکت در مدار ستاره زمان صرف می‌کنند، سیاره جدید درعرض 3.2 روز مدار ستاره خود را طی می‌کند اما بزرگی ستاره Alpha Centauri B نیمی از خورشید است و از این رو منطقه قابل سکونت آن در موقعیتی قرار خواهد گرفت که سیاره زهره نسبت به خورشید دارد. زهره هر 225 روز یک بار مدار خورشید را طی می‌کند.

دانشمندان تا کنون در حدود 800 سیاره فراخورشیدی کشف کرده‌اند که 10 درصد از آنها به عنوان سیاره‌های کم جرم معرفی شده‌اند، این به آن معنی است که ابعاد این سیاره‌ها 10 برابر زمین یا کوچکتر است. به گفته دانشمندان بیشتر این سیاره‌های کم حجم در سامانه‌های دوتایی تا هفت تایی قرار دارند، از این رو احتمال یافتن سیاره‌ای دیگر که شباهت زیادی به زمین دارد در سامانه ستاره Alpha Centauri B بسیار زیاد است.

بر اساس گزارش دیسکاوری، در کشف این سیاره از تلسکوپ HARPS استفاده شده و دانشمندان برای 4 سال درحال مطالعه بر روی نشانه‌های وجود این سیاره بودند.

منبع : همشهری آنلاین