اندازه یا وسعت زلزله بر حسب شدت آ« مشخص می شود که گاهی آن را مقیاس ریشتر می نامند. مقیاسی که چارلز ریشتر، لرزه شناس آمریکایی در دهه 1930 ابداع کرد. شدت در واقع مقیاس سنجش اندازه امواج گسیل شده یا زمین لرزه است. مقیاس حالتی لگاریتمی دارد و هر درجه آن نماینده افزایشی ده برابر در دامنه های گسیل شده است. مثلاً موج های زلزله ای با شدت 7، ده برابر موج های تکانی با شدت 6 و صد برابر موج های تکانی با شدت 5 است.
برای مشخص کردن اندازه زمین لرزه بر حسب آثار و نتایج به بار آمده، در غرب از مقیاس تعدیل شده مرکالی استفاده می شود. تاثیر ویرانگری زمین لرزه به جمعیت منطقه نوع ساختمان ها و هر یک از رویداد های طبیعی دیگر که ممکن است در پی آید نیز بستگی دارد.