آشنایی با چند نوع تک ‌تیرانداز

یک شلیک مناسب از طرف یک تک تیرانداز می‌تواند سرنوشت یک نبرد را تغییر داده و در نهایت سرنوشت یک جنگ و یک ملت را رقم بزند.

اما برای به ثمر رساندن آن یک شلیک شما به یک سلاح دقیق و نیرومند نیاز دارید.

در ادامه چند نوع تک تیرانداز معرفی شده است:

آشنایی با برخی از موشک‌های میانبرد و دوربرد بالستیک - ایران

موشک شهاب 3

شهاب 3 در ادامه روند توسعه موشک های شهاب-1 و 2 و با رویکرد اعمال تغییرات طراحی در سامانه‌های مختلف بوجود آمد.

شباهت های زیادی از نظر فن آوری بین شهاب 2 و 3 وجود دارد، اما شهاب 3 پیشرفته تر بوده و از نظر الکترونیک با فن آوری جدید و رایانه هدایتی پیشرفته از نظر سخت افزار و نرم افزار در ساخت آن استفاده شده است.

برد این موشک بیش از 1300 کیلومتر عنوان شد که به معنای توانایی رسیدن به سرزمین های اشغالی فلسطین در صورت شلیک از نواحی غربی کشور بود.

نمونه های مختلفی از شهاب 3 تولید شده و به خدمت نیروهای مسلح کشور وارد شد که از نظر برد و زیرسامانه ها ارتقاء یافته اند اما همگی یک مرحله‌ای سوخت مایع بوده و از سامانه هدایت اینرسیایی برخوردارند.

کلاهک آخرین نمونه های شهاب 3 از نوع جدا شونده است که پس از رسیدن به قوس نزولی در ارتفاع مناسب از بدنه موشک جدا شده و به سمت هدف ادامه مسیر داده و باعث ناتوانی دشمن در انهدام آن می‌شود.

همچنین انواع مختلف کلاهک از جمله کلاهک بارانی روی این موشک قابل بکارگیری است. طول این نمونه ها حدود 16.5 تا 17 متر بوده و برد آنها تا 1800 کیلومتر در نمونه های نهایی عنوان شده است.

جرم کلاهک آنها نیز تا 1000 کیلوگرم برآورد شده است. با توجه به اینکه کمترین فاصله از نواحی غربی ایران تا دورترین نقطه در سرزمین های اشغالی به 1200 کیلومتر نمی رسد خانواده شهاب3 تهدیدی کاملاً جدی برای هر متجاوز و دشمن محسوب می شود.

عاشورا

این موشک بر اساس موشک شهاب3 ساخته شده و از نوع سوخت مایع و دوربرد است. شکل ظاهری کلاهک این موشک مانند آخرین نمونه های شهاب سه دارای کاهش قطر در قسمت های بالاتر است.

در این موشک از زیرسامانه های بومی استفاده شده و قابلیت حمل چند نوع سر جنگی از ویژگی های این موشک است. منابع داخلی برد این موشک را 2000 کیلومتر عنوان کرده اند هر چند که کارشناسان خارجی 25 تا 50 درصد برد بیشتری را برای آن متصور هستند.

با توجه به نزدیک بودن ابعاد این موشک و شهاب3، استفاده از سامانه های پرتاب قبلی برای بکارگیری آن مقدور است. این برد برای هدف قرار دادن دورترین نقطه در فلسطین اشغالی از نیمه شرقی هم کشور کافی است.

قدر

موشک قدر 1 که در سال 1386 معرفی شده در ادامه توسعه موشک های دوربرد سوخت مایع شهاب به تولید رسید و در واقع یکی از نمونه های خانواده شهاب محسوب می‌شود.

برد این موشک تک مرحله‌ای در حدود 2000 کیلومتر عنوان شده و از ویژگی های آن زمان کوتاه تر آماده سازی آن در مقایسه با موشک های قبلی است.

بدین تریب سرعت واکنش این موشک بالاتر است. نمونه هایی از این موشک مجهز به کلاهک خوشه ای نیز معرفی شده که کلاهک این موشک ها نیز از نوع جدا شوند است. نوع قدرF طولی برابر با 15.86 متر و بردی در حدود 1950 کیلومتر و هدایت اینرسیایی دارد.

آشنایی با انواع رادارهای ایران

عمده‌ترین رادارهای ساخته شده در ایران شامل انواع کشف و ردیابی اهداف هوایی است. اما برای پایش مرزهای آبی و زمینی و کشف و ردگیری اهداف زمینی مانند خودروها و حتی نفرات نیز رادارهایی در کشور ساخته شده است.

در ادامه، ضمن معرفی نمونه‌هایی از جدیدترین رادارهای هوایی ایران و همچنین انواع غیر نظامی آنها چند نمونه از رادارهای زمینی و دریایی نیز معرفی شده‌اند:

1-رادار علیم

رادار علیم یکی از نمونه‌های رادار پسیو ساخته شده در کشور است. رادارهای پسیو بدون انتشار امواج و با دریافت بازتاب‌های راداری ناشی از فرستنده‌های دیگر کار کشف اهداف را به انجام می رسانند. این فرستنده‌ها شامل طیف وسیعی است از جمله امواج فرستنده‌های رادیو و تلویزیون.

این نوع رادارها مزایای قابل توجهی دارند از جمله توانمندی ویژه در کشف اهداف با سطح مقطع راداری پائین و اهداف پروازی در ارتفاع و سرعت کم. رادارهای پسیو در واقع نوع خاصی از رادارهای مولتی استاتیک بوده و در نتیجه در کشف این اهداف موفق هستند.

همچنین مواد به کار رفته در هواگردهای پنهانکار نسبت به امواج با طول موج بلند کارایی نداشته و مانند یک هدف معمولی دیده می‌شوند. به همین دلیل امواج رادیویی، تلویزیونی و تلفن‌های همراه برای کشف این وسائل مفید هستند. رادارهای پسیو با دریافت بازتاب‌های ناشی از این فرستنده‌ها کار کشف و ردگیری اهداف را به انجام می رسانند.

از دیگر مزیت‌های رادارهای پسیو هزینه تولید کمتر و هزینه عملیاتی پائین به دلیل نبود فرستنده و اجزای مکانیکی متحرک است. البته این نوع رادارها نیاز به توان پردازشی بالایی به دلیل ماهیت متنوع امواج دریافتی داشته و حداقل 6 مرحله کار پردازش داده‌های دریافتی باید انجام شود تا کار ردگیری هدف به انجام برسد.

همچنین رادارهای پسیو به دلیل اینکه انتشار امواج ندارند توسط سامانه‌های دشمن کشف نشده و در نتیجه از حمله دشمن در راستای سرکوب پدافند هوایی مصون باقی می‌مانند.

کمتر بودن اجزای مورد نیاز برای راه‌اندازی سامانه نیز به حفاظت و اختفای بهتر این نوع رادارها کمک می‌کند. بدین ترتیب این رادارها در نواحی نزدیک به دشمن نیز قابل استقرار هستند.

رادار علیم ساخت ایران بردی بین 250 تا 300 کیلومتر دارد که برای کشف و کمک به شکار سریع اهداف ارزشمندی چون جنگنده‌ها و هواپیماهای ضربتی رادارگریز و همچنین موشک‌های کروز که به طور معمول در ارتفاع کمتر از 20 متری سطح زمین پرواز می‌کنند ابزار ارزشمندی به حساب می‌آیند.

پشه جاسوس

مواظب پشه‌های اطراف خود باشید. آنها با دریافت میلیارد‌ها دلار به استخدام ارتش امریکا در‌آمده‌ و کارشان جاسوسی است.

 هفته گذشته، راز پشه‌های که برای ارتش امریکا جاسوسی می‌کنند، فاش شد. این جاسوسان، آخرین محصول جاسوسی ارتش آمریکا، یک فناوری ظریف و کوچک به شکل و اندازه پشه است.

ارتش امریکا، این پشه‌ها را برای جاسوسی به استخدام خود درآورده است. یا به عبارتی با صرف هزینه بالغ بر میلیارد‌ها دلار این فناوری پشه را تهیه کرده است.

این فناوری ظریف، یک پشه مصنوعی، مجهز به کنترل از راه دور، دوربین مخفی، میکروفون، ضبط صدا و یک آزمایشگاه کامل سیار است.

فناوری پشه جاسوس، می‌تواند صد‌ها کیلومتر پرواز کند و با نشستن روی بدن افراد، نمونه خون آنها را با دردی به اندازه گزش نیش پشه گرفته و DNA آن را انالیز کند. سپس، اطلاعات بدست آمده را  با بانک اطلاعاتی خود تطبیق دهد و در پایان عملیات، گزارش شناسایی فرد را به مرکز ارسال ‌کند.

نکته جالب‌تر اینکه، این پشه می‌تواند یک Micro RFID را به پوست فرد مذبور تزریق کرده تا ردیابی او آسان شود. همه این کار‌ها را بدون اینکه شخص متوجه‌ شود، انجام می‌دهد.

آشنایی با تاریخچه موشک‌های دور ایستا

تا پیش از دهه 1980، سلاح‌های دوربرد درصد کمی از جنگ افزارهای مورد استفاده در هواپیماهای رزمی را تشکیل می‌دانند.

یکی از دلایل این رویکرد، برد کم اغلب سامانه‌های تشخیص اهداف و اطمینان کم از اصابت به هدف بود و سلاح‌های با این قابلیت، قیمت‌های بالایی داشتند.

ویژگی‌های اصلی اینگونه از بمب‌ها و موشک‌ها، برد بالا، قابلیت هدفگیری از برد زیاد، هدایت خودکار تا هدف و حتی هدفگیری هوشمندانه و خودکار است.

بیشینه برد این گونه از موشک‌ها به بیش از 100 کیلومتر برای موشک‌های تاکتیکی و تا چند هزار کیلومتر برای گونه‌ای از موشک‌های کروز رسیده بود. بمب های دورایستا به جای رها شدن از بردهای چند کیلومتری، امکان رها شدن از مسافت بیش از 70 کیلومتری و پرواز به سمت آن را پیدا نمودند.

این تسلیحات امکان حمله به چندین هدف در یک سورتی پرواز (یک پرواز عملیاتی از ابتدای برخاستن تا فرود، یک سورتی نامیده می‌شود)، توسط یک فروند هواپیما را ممکن می‌سازد که به معنی استفاده بهینه تر از دارایی فعلی نیروی هوایی است.

توانمندی بزن و دررو (یا شلیک کن و فراموش کن) در سلاح‌های دورایستا که معنی هدایت خودکار بمب یا موشک پس از شلیک می‌باشد، این امکان را به هواپیمای کابر این نوع تسلیحات می‌دهد که به محض رها کردن سلاح، گردش کرده و به سوی مواضع خودی بازگردد و در نتیجه خطر فعالیت پدافند دشمن بر ضد خود را به طور کامل از بین برده و یا از خطر رهگیری و تعقیب شدن بوسیله جنگنده‌های نیروی مدافع، به میزان زیادی بکاهد.