نتایج تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که از دوره ی ما قبل تاریخ تا دنیای مجازی روی وب، مغز انسان تنها قادر به پذیرش 150 دوست بوده است.
«اعتیاد به دوست» روی شبکه های اجتماعی، امروزه به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است، اما نتایج تحقیقات محققان دانشگاه آکسفورد نشان می دهد که فضای «نئوکورتکس» مغز برای دوست یابی از یک محدودیت برخودار است و نمی تواند بیش از 150 دوست را برای خود تعریف کند.
نئوکورتکس مسئول پردازش افکار آگاهانه و زیان است و توانایی ایجاد تماس این فضای مغزی با دیگران تنها برای 150 نفر است. بنابراین بهتر است این محدودیت به جای آن که صرف افراد ناشناس شود، برای دوستی با آشنایان مورد استفاده قرار گیرد.
محققان گفتند، در کل، دنیای اجتماعی ما بسیار کوچک است، حتی اگر اینترنت امکان وسیع کردن این دنیا را از طریق ارسال کارت پستال های مجاری برای 1500 دوست اینترنتی فراهم کند، باز فقط 150 دوست واقعاً می توانند در ذهن یک فرد بگنجند. یک شخصیت مجازی (آواتار) همان ابعاد یک فرد در پوست و استخوان را دارد، زیرا این مغز است که باید هر دو دنیای مجازی و واقعی را شکل دهد و چون توانایی های مغز به ساختار فیزیکی آن محدود می شود، بنابراین دوست یابی بیش از حد در یک دنیای مجازی بی فایده است.
به گفته ی این دانشمندان، هر یک از ما پنج فرد بسیار صمیمی در زندگی خود داریم و پس از این افراد، دوستان و آشنایان بر پایه ی میزان صمیمیت در مغز دسته بندی می شوند و فقط 150 دوست می توانند وارد لیست طبقه بندی های مغز شوند.